1980
Το 1980 ο Εμμανουήλ Πατεριανάκης, συνέχισε την παράδοση της οικογένειας, όντας από τους πρώτους στην Κρήτη που υιοθέτησε τις αρχές της βιολογικής καλλιέργειας σταφυλιών.
1988
Αργότερα, ο πρωτότοκος γιος του Γιώργος Πατεριανάκης, που κυριολεκτικά μεγάλωσε μέσα στους αμπελώνες, έκανε την υπέρβαση και το 1988 δημιούργησε το σημερινό ιδιόκτητο Κτήμα 160 στρεμμάτων. Σε συνέχεια της μακροχρόνιας παράδοσης διατήρησε όλες τις ιθαγενείς και σπάνιες ποικιλίες σταφυλιών στους αμπελώνες προσθέτοντας σταδιακά και επιλεκτικά γαλλικές ποικιλίες που προσαρμόζονταν άριστα στο ξεχωριστό μικρόκλιμα της αμπελουργικής περιοχής.
1990
Το 1990 ο Γιώργος Πατεριανάκης, αν και διένυε μια επιτυχημένη πορεία ως πολιτικός μηχανικός, αποφάσισε, σε ηλικία 55 ετών, να εγκαταλείψει τον κλάδο των κατασκευών και να επιστρέψει στις ρίζες του και μια παλιά αγάπη που δεν ήταν άλλη από την συνέχιση της οικογενειακής του παράδοσης. Μετά από πολλές μελέτες και αμέτρητα οινικά ταξίδια σχεδίασε και κατασκεύασε ένα πρότυπο οινοποιείο από φυσικά υλικά σε έξι διαφορετικά επίπεδα εκμεταλλευόμενος την βαρύτητα.
1997
Το 1997 έγινε η πρώτη παραγωγή βιολογικού κρασιού στο Κτήμα και η πρώτη στην Κρήτη. Το «Κτήμα Πατεριανάκη» και ο «Μελισσινός Ροζέ» ήταν οι πρώτες ετικέτες του Κτήματος που ξεχώρισαν για τα ιδιαίτερα οινικά χαρακτηριστικά τους καθώς και για το γεγονός ότι προερχόταν από σταφύλια βιολογικής καλλιέργειας. Παράλληλα, παράχθηκε και η πρώτη βιολογική τσικουδιά με την ονομασία Παράδεισος σε περιορισμένη ποσότητα.
2000
Το 2000 ο «Μελισσινός» εξελίσσεται με την προσθήκη μια λευκής έκδοσης ένα χαρμάνι της κρητικής ποικιλίας Θραψαθήρι και της Γαλλικής ποικιλίας Sauvignon Blanc καθώς και της κόκκινης έκδοσης από το γαλλικό Syrah.
2003
Το 2003, ο Γιώργος Πατεριανάκης συνέχισε τις υποδομές και εκμεταλλευόμενος την μαγική θέα του Κτήματος προς την αμπελουργική ζώνη των Πεζών έχτισε ένα σύγχρονο χώρο γευσιγνωσίας δίπλα ακριβώς στο οινοποιείο. Συνδυάζοντας την παράδοση και τη σύγχρονη αισθητική δημιούργησε μια σύγχρονη αίθουσα ιδανική για γευσιγνωσίες και εκδηλώσεις.
2008
Το 2008, ολοκληρώθηκαν οι υποδομές με την προσθήκη τεσσάρων παραδοσιακών διαμερισμάτων με θέα τους αμπελώνες του Κτήματος. Οι ξενώνες βρίσκονται κυριολεκτικά εντός των αμπελώνων και σχεδιάστηκαν για να φιλοξενούν φίλους, επισκέπτες καθώς και συνεργάτες του Κτήματος.
2012
Από το 2012 το Κτήμα Πατεριανάκη έχει περάσει στην τέταρτη γενιά, τις κόρες του Γιώργου Πατεριανάκη, την Εμμανουέλα και τη Νίκη. Η Εμμανουέλα, ως οινολόγος, έχει αναλάβει την παραγωγή των κρασιών ενώ η Νίκη, χημικός μηχανικός, είναι υπεύθυνη των πωλήσεων του Κτήματος.
2014
Το 2014 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Κρήτη το Μοσχάτο Σπίνας, μια σπάνια κρητική ποικιλία, από τη Σπίνα Χανίων, απόγονος του γνωστού Μοσχάτου. Η Εμμανουέλα και η Νίκη πίστεψαν στη μικρόρογη αυτή ποικιλία και δημιούργησαν μια ξεχωριστή κατηγορία λευκών ξηρών κρασιών.
2016
Το 2016 παρουσιάστηκε το Ασσύρτικο, ίσως η πιο διάσημη ελληνική λευκή ποικιλία, μέσα από μια εναλλακτική προσέγγιση που αναδεικνύει τις δυνατότητες που προσφέρει ο Κρητικός αμπελώνας.
2018
Το 2018, η Εμμανουέλα Πατεριανάκη, μετά από πολλές πειραματικές προσπάθειες, παρουσίασε πρώτη στη Κρήτη το 3,14 μια πλήρη σειρά κρασιών ελαχίστων παρεμβάσεων, χωρίς την προσθήκη θειώδους, σε λευκό, ροζέ και κόκκινο. Μια κίνηση που επισφράγισε την φιλοσοφία του Κτήματος και την βαθιά πίστη στην φυσική ανάδειξη του οικοσυστήματος της περιοχής.
2019
Το 2019 αναβίωσε ο «Παράδεισος», η βιολογική τσικουδιά του Κτήματος που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1997, από διπλή απόσταξη των Κρητικών ποικιλιών Κοτσιφάλι και Βιδιανό.
Η MEΛΙΣΣΑ
Το αμπελοτόπι που ξεκίνησε την καλλιέργεια βιολογικών σταφυλιών η οικογένεια Πατεριανάκη βρίσκεται σε ένα ύψος 500 μέτρων σε μια περιοχή γεμάτη από βότανα όπως ρίγανη, φασκόμηλο, θυμάρι, λεβάντα και αγιόκλημα φυτά που λατρεύουν οι μέλισσες. Ο Εμμανουήλ Πατεριανάκης, που ήταν από τους πρώτους βιολογικούς καλλιεργητές, φρόντισε να προστατεύσει αυτή τη φυσική ομορφιά και ένας από τους λόγους που επέλεξε να ακολουθήσει τη βιολογική καλλιέργεια ήταν προκειμένου να μην διαταράξει το ιερό έργο των μελισσών αλλά και της μελισσοκομίας που ήταν από τις κύριες εργασίες των αγροτών της περιοχής.
Η μέλισσα εκτός από το πολύτιμο μέλι που μας δίνει, έχει βασικό ρόλο στην παραγωγή της τροφής σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς βοηθά στην επικονίαση των φυτών. Η επικονίαση συμβαίνει όταν μεταφέρεται γύρη από ένα λουλούδι σε ένα άλλο λουλούδι του ίδιου είδους και έχει σαν αποτέλεσμα την γονιμοποίηση, την παραγωγή καρπών και τη δημιουργία σπόρων. Παράλληλα μέσα από το έργο της και την ανώτερη διάνοια της μας διδάσκει συνεχώς τις αρετές της συλλογικότητας και της εργατικότητας προς όφελος της κοινωνίας. Κάπως έτσι οι δύο αυτοί κόσμοι, των μελισσών και της οινικής παράδοσης της οικογένειας Πατεριανάκη, έγιναν ένα με αποτέλεσμα η μέλισσα να αποτελέσει το σύμβολο του Κτήματος.